Macki, łuski i ogony – potwory i hybrydy w dobie antropocenu
Wykład dr Joanny Bednarek
Co hybrydyczność i potworność mają wspólnego z antropocenem?
Potworność, rzucająca wyzwanie istniejącym podziałom kategorialnym, tyleż je kwestionuje, co powołuje do życia. Jako taka zawsze mówi nam coś na temat porządku, normy, słowem: natury. Znaczenie tego pojęcia zmienia się; czym innym jest natura starożytna, czym innym natura średniowieczna czy nowoczesna. Jeśli rację ma Bruno Latour, dla nowoczesności kluczowy jest podział na świat ludzki, społeczny, i świat natury: stanowi on jednak tylko jedną, bardziej widoczną część tego, co nazywa on nowoczesną konstytucją. Druga część to obszar niepohamowanego, niemożliwego wcześniej wytwarzania hybryd.