Uwagi
M–other. W stronę wywrotowej troski

  • Uwagi

Zapraszamy 27 czerwca, o godz. 19:00, do siedziby Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie przy ulicy Pańskiej 3 na spotkanie wokół książki „Przełomy” Julietty Singh w tłumaczeniu Aleksandry Szymczyk. W rozmowie udział wezmą: Anna Galas-Kosil, Irmina Walczak oraz Jaśmina Wójcik.


„Zaczęłam się zastanawiać, czy definicja pedagogii ukuta przez [M. Jacqui] Alexander mogłaby też podsumowywać to, co stoi za rewolucyjnym rodzicielstwem: jako czymś danym, czymś ujawnionym, przełomowym, wykraczającym poza sztywne ramy, wywrotowym. Innymi słowy: metodą rozumienia rodzicielstwa nie jako reprodukcji tego samego, lecz nieprzerwany proces stawiania oporu i siania zamętu” (Julietta Singh).

Przełomy Julietty Singh to esej w formie listu do córki, w którym autorka poddaje refleksji rolę rodzicielstwa i pracy opiekuńczej w świecie owładniętym szeregiem kryzysów. Singh dzieli się refleksjami związanymi z doświadczeniem macierzyństwa, które określa jako nieustanne balansowanie pomiędzy pragnieniem zapewnienia bezpieczeństwa swojej córce, a chęcią budowania w niej głębokiej świadomości problemów, z jakimi boryka się ludzkość.

Książka stanie się punktem wyjścia do rozmowy o rodzicielstwie jako sile wspólnototwórczej, inicjującej troskliwe formy relacyjności bez względu na więzy krwi, a także o procesie budowania nowych struktur społecznych i artystycznych. Zastanowimy się nad tym, jak uczynić relacje opiekuńcze i rodzicielskie praktykami oduczania się dominacji, budowania międzypokoleniowych sojuszy oraz stawiania oporu alienacji generowanej przez neoliberalne porządki. Przyjrzymy się również temu, w jaki sposób sztuka może stać się przestrzenią do eksploracji kolektywnych form opieki i wzajemnej troski, a także miejscem styku i przepływu pomiędzy dwoma formami pracy – artystyczną i opiekuńczą.

Anna Galas-Kosil – kuratorka i menadżerka kultury, obecnie pełni funkcję wicedyrektorki Warszawskiego Obserwatorium Kultury. Absolwentka Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza oraz European Diploma in Cultural Project Management. W latach 2011–2017 zarządzała działem współpracy z zagranicą w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, a od 2018 do 2022 roku była kuratorką projektów międzynarodowych w Biennale Warszawa. Obecnie współrealizuje badanie dotyczące tego, w jaki sposób instytucje i organizacje mogą wspierać artystki i artystów wykonujących pracę opiekuńczą oraz przygotowuje projekt poświęcony idei ogrodów społecznościowych jako miejsc wytwarzania nowych kolektywności. W ramach programu WOK.rezydencje wspiera osoby artystyczne i badawcze.

Jaśmina Wójcik – artystka wizualna, dr hab. prof PJATK, reżyserka, edukatorka, aktywistka, autorka partycypacyjnych akcji społeczno-artystycznych. Zajmuje się włączaniem i oddawaniem podmiotowości społecznościom pozbawionym widzialności i możliwości wypowiedzi. Współredaktorka książki Sztuka ze społecznością (2018), opisującej szerzej zainicjowane przez nią wieloletnie działania ze społecznością byłych pracowników i pracownic fabryki w Ursusie, zwieńczonego dokumentem Symfonia fabryki Ursus (2018) w jej reżyserii. Od dziesięciu lat zaangażowana w edukację empatyczną (autorka MANIFESTU EDUKACJI EMPATYCZNEJ) poprzez opracowywanie autorskich praktyk kreacji artystycznych wypowiedzi dzieci. Jej najnowszy dokument kreacyjny, którego inspiracją jest powieść Janusza Korczaka Król Maciuś Pierwszy, jest realizowany we współpracy z dziećmi i opiera się na zasadach oddolnej edukacji.


Irmina Walczak – fotografka, antropolożka, edukatorka; absolwentka Iberystyki na Uniwersytecie Warszawskim i doktor nauk społecznych Uniwersytetu w Brasilii. Przez lata zajmowała się oceną polityki kulturalnej w Brazylii. W 2011 roku zwróciła się ku fotografii i zaczęła zgłębiać tematy relacji rodzinnych, intymności i życia codziennego. Wraz ze swoim partnerem zajmują się tematem kondycji dziecka we współczesnym społeczeństwie oraz aspektami jego cielesności. Ich seria o dzieciństwie wolnym od technologii została opublikowana w Brazylii w 2016 roku pod tytułem Retratos pra Yayá i zaprezentowana na Paris Photo. Jednocześnie Walczak tworzy portrety własnego macierzyństwa i zastanawia się nad tym, jak wpływa ono na kobiece ciało oraz jak kształtuje jej tożsamość. Od 2017 roku artystka mieszka w kamperze i rejestruje dzieciństwo trójki swoich dzieci. Jest współtwórczynią kobiecego kolektywu TiT, członkinią Women Photograph oraz redaktorką naczelną magazynu fotograficznego „Clan”.